Γιος και διάδοχος του Αλκέτα, ο Αμύντας είναι ο πρώτος Μακεδόνας βασιλιάς που όχι μόνον υπάρχουν ιστορικά βεβαιωμένες πληροφορίες για την δράση του, αλλά ταυτίζεται με αρκετή βεβαιότητα και ο τάφος του.

Ο Αμύντας βασιλεύει το τελευταίο τρίτο του 6ου προχριστιανικού αιώνα και έρχεται αντιμέτωπος με την πρώτη εκστρατεία των Περσών σε Ευρωπαϊκό έδαφος. Το 513 π.Χ. η στρατιά του Μεγάλου Βασιλέως Δαρείου του πρώτου περνά τον Βόσπορο. Σε έναν χρόνο οι Πέρσες έχουν ήδη φτάσει στον Στρυμόνα, υποτάσσοντας τα θρακικά φύλα της περιοχής.

Ο Αμύντας αναγνωρίζει την δυνατότητα που του προσφέρεται και, αναπτύσσοντας φιλικές σχέσεις με την μεγάλη δύναμη της εποχής, βρίσκει την ευκαιρία να επεκτείνει το κράτος του.

Υποτάσσει την Βοττιαία, περνάει τον Αξιό και το 510 π.Χ. βρίσκεται να κατέχει εδάφη στην Μυγδονία, αλλά και τον Ανθεμούντα, όπου προσφέρει άσυλο στο Ιππία που εκδιώχθηκε από τους Αθηναίους.

Το 510 π.Χ. ο σατράπης της Σκούδρας, όπως ονομάζονταν οι ευρωπαϊκές κτήσεις του Μεγάλου Βασιλέως, Μαρδόνιος ζητά από τον Αμύντα υποταγή. Ο πραγματιστής Μακεδόνας αποδέχεται την μακρινή Περσική επικυριαρχία και εξασφαλίζει ισχύ και πρωτοκαθεδρία στην περιοχή του.

Τις καλές σχέσεις του Αμύντα με τους Πέρσες επισφραγίζει, ως φαίνεται,ένα βασιλικό προξενιό.

Ο Αμύντας που ήδη έχει έναν μικρό γιο, τον Αλέξανδρο, από προηγούμενο γάμο νυμφεύεται μια Λυδή πριγκίπισσα.

Η πολύχρυση «Δέσποινα των Αιγών» που πέθανε στις αρχές του 5ου αι. π.Χ., διανύοντας την τέταρτη δεκαετία της ζωής της, ήρθε νύφη στην Μακεδονία, φέρνοντας μαζί της εκλεπτυσμένους τρόπους, πιθανότατα την λατρεία της Μεγάλης Μητέρας, ίσως και τον μύθο των κήπων του Μίδα.

Το κεντημένο με κεχριμπάρια σκήπτρο που βρέθηκε στον τάφο της δείχνει το υψηλό ιερατικό της αξίωμα. Κάποιες λεπτομέρειες του ενδύματος της φαίνονται να δηλώνουν την σχέση της με την ανατολή, μια σχέση που επιβεβαιώνει το όνομα της θυγατέρας της που αναφέρει ο Ηρόδοτος:

Γυγαίη, μια ξένη λέξη που δεν είναι άλλη από το όνομα της ιερής λίμνης των Σάρδεων και της θεάς- μητέρας των βασιλέων της Λυδίας.

Η πριγκίπισσα Γυγαίη, κόρη του Αμύντα και αδερφή του Αλέξανδρου Α΄, παντρεύτηκε τον γιο του πορθητή και σατράπη της Θράκης Μεγάβαζου, τον Βουβάρη, έναν εξαιρετικά σημαντικό Πέρση αξιωματούχο που ήταν ξάδερφος του ίδιου του μεγάλου βασιλέως Ξέρξη.

Και όταν, μετά την αποχώρηση των Περσών, η Γυγαίη έφυγε για την μικρά Ασία,ακολουθώντας τον άνδρα της, στον γιο της που είχε το όνομα του Μακεδόνα παππού του Αμύντα, παραχωρήθηκε από τον Ξέρξη η πρωτεύουσα της Καρίας Αλάβανδα για να ζει από τις προσόδους της.

Όλα αυτά δείχνουν την ιδιαίτερη σχέση των Τημενιδών με την περσική αριστοκρατία στις αρχές του 5ου αιώνα, μια σχέση που ίσως οφείλεται και στην ιδιαίτερη θέση και εξουσία της οικογένειας της Λυδής συζύγου του Αμύντα Α΄.

Η βασιλεία του Αμύντα Α’. που πέθανε τα πρώτα χρόνια του 5ουπροχριστιανικού αιώνα υπήρξε η αρχή μιας σημαντικής περιόδου για το βασίλειο των Μακεδόνων που θα έφτανε στο απόγειό της στα χρόνια του γιου του Αλέξανδρου.